C

-

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kazanın Kırıntıları kitap için düzenleme yedek

-
                                                                               GİRİŞ                                                                                                                                                                                                                                                                               “Kaza… Bir anda yıkılan dünyamızın altında sen kalma, ne olur sevgili.”                                                                                                                   Hastanenin en köşesinde oturmuş elleriyle parmaklarını ovuşturup duruyordu. Kaybetme korkusu tüm bedenini ele geçirmiş, içinde barındırmaya çalıştığı umutlarını kemirip tüketiyordu. Söz vermişti öyle değil mi? Biricik aşkı Aslısını asla yalnız bırakmayacaktı. Geceden beri akan gözyaşları artık akmaz olmuştu. Sürekli Allah’ a yalvarıyor, Kerem’ i ona bağışlaması için dualar ediyordu. Çocukları; Kuzey ve Poyraz’ ın babasız kalmasını; kendisini
Devamı

2.18 Saniye Ömür

-
Resim
                                           2.18 SANİYE ÖMÜR                     O gece evren, kıyamete sancı tutmuş gebe bir kadın gibiydi. Sanki o doğursa rahatlayacak ama bizim günümüze kıyametimiz kopacaktı. Ardı ardına doğum sancısı çeker gibi kasılmalar giriyor ardından solunumu duruyor; biz ise üç kişi başında “kirliler” dışarıda “iki temiz sağlık çalışanı” 15 yaşında tek evladı kızı olan bir anneyi kurtarmaya çalışıyorduk. Çığlıklarımız koridoru dolduruyordu.               “Mavi kod! Mavi kod!               “Ne! Ne Aman Allah’ ım! Tamam! Tamam! Hemen veriyorum.”               O anı anlatırken hala kadının boğulmasını kendi boğazlarımda hissediyorum. Nasıl anlatılır bilmiyorum ki bu his. Acı veren nefes alışverişler içimi parçalıyor sanki.               Çaresizce duran kocası bir kızları olduğunu söylemiş. “Ne olur hemşire hanım ne olur onu kızına kavuşturun!” deyip teslimiyetle koridorda banka oturup duaya çekilmişti.               O tek cümle taş gibi yüreği
Devamı

KAZA 2

-
33.        BÖLÜM(MAHKEME GÜNÜNÜ BEKLERKEN)                 Timur günler ilerledikçe işe daha sık gider gelir olmuştu. Haliyle eve gelme saatleri de gecikmeye başlamıştı. Aslı bu durumlara zamanında çok alışıktı. Işlerinin yoğunluğunun çok iyi farkındaydı. Ama evde hiçbir şey yapmadan sürekli yatakta yatmak onu bunaltıyordu. İnternet üzerinden belli adreslere girebiliyor doktorlar dışında hiçbir kimseyle iletişim kurmasına izin verilmiyordu. Ziyaretçileri sürekli kayıt altında tutuluyordu. Bu durum ne kadar ağır bir suç işlemiş izlenimi vermiş olsa da şuan suçu kanıtlanamadığı için ev hapsi şansına nail olabilmişti. Yoksa hastanelerde çocuklarını görmeden çürüyüp gidecekti.                 Son dönem hastası olduğunu içten içe tahmin ediyordu. Her ne kadar suçu ispatlanmamış olsa da hakimin insiyatif kullanması onda bu tedirginliği doğuruyordu. Acaba ömrünün son dönemlerini mi yaşıyordu.                 Yatağında öylece dalmış düşünüyorken bir anda telefonu çaldı. Arayan Timu
Devamı